Dierbare bezoekers uit Nederland komen langs in Su

Alvorens ik dit verslag schrijf wil ik de volgende mensen bedanken;
- Aron Schaftenaar, bedankt voor je leuke kaart en liefdevolle foto (je hangt bij mij aan de muur);
- Remy & Linda Voss, bedankt voor jullie kaart. Heel leuk!;
- Jos & Marijke Voss, bedankt voor jullie financiële steun;
- Oma Tempa, bedankt voor uw financiële steun;
- Robert en Ellen Jalink, bedankt voor jullie kaart en snoepjes;
- Harry en Truus van der Laan bedankt voor de pindarotsjes;
-Ook heb ik vele groetjes gekregen van o.a. mijn buren en collega’s van mijn lieve moeder. Bedankt hiervoor en ik wil via deze weg mijn groetjes terug doen. Ook vind ik het leuk dat jullie mijn site lezen!

Het weekend voordat ik bezoek kreeg van Benno, Marian en Janneke ben ik naar White Beach geweest. Ik heb geen tijd gehad om mijn lezers hiervan op de hoogte te kunnen stellen. Wij, Robin Miloe Anne en ik, zijn het weekend van 20 april met de taxi naar White Beach gegaan en daar hebben wij overnacht in een hangmat op het strand. Heerlijk!
Doordeweeks ben ik hard aan de bak gegaan voor school. Functioneringsgesprek gehad, hiervan een verslag gemaakt en ingeleverd. Mijn baas en collega’s waren zeer te spreken over mij. Allemaal positief. Ik kreeg zelfs te horen dat ik de “leukste en beste stagiair” tot nu toe ben. Ook heb ik mijn voortgangsrapportage ingeleverd. Tevens ben ik bezig geweest met de voorbereidingen om Benno, Marian en Janneke met open armen te kunnen ontvangen op het vliegveld Zanderij in Suriname.

Eindelijk... Het is 26 april 2012. Zoals gewoonlijk moest ik stage lopen. Ik had nog contact gehad met Janneke. Ze moest nog haar naam veranderen op haar ticket en hiervoor €50,- betalen, maar ze zaten veilig en wel in het vliegtuig. Om kwart over 3 was ik klaar met werken. Daarna ben ik direct naar Eco Resort geweest. Helaas kon ik pas om 5 uur inchecken. Ik heb mijn tas gepakt en om 5 uur ging ik inchecken. De tas gedropt en de koelkast voorzien van de nodige parbo biertjes, water en sapjes. Ik had met Chiko, mijn vaste taxichauffeur, afgesproken om mijn gasten op te halen. Om kwart over 7 werd ik opgehaald en we reden naar Zanderij toe. Wij waren om half 9 bij Zanderij en moesten lang wachten op Benno, Marian & Janneke. Kwart over 9 kwamen ze eruit. Ik stond voor in de rij en was zo blij. Uit alle vreugde ging ik onder het lint door en gaf mijn prinses die hollend naar mij toe kwam een dikke kus. Daarna werd ik door de beveiligers vriendelijk verzocht om terug te gaan naar de andere kant van het lint. Janneke ging met mij mee. Na een knuffel en dikke zoen van Janneke en natuurlijk niet te vergeten de kusjes en omhelzing van mijn ouders was het tijd om naar Paramaribo te rijden. Leuk om de eerste indrukken te zien. Duidelijk was wel dat Benno, Marian en Janneke aan de warmte en aan het rijden op de linker rijbaan moesten wennen. Het duurde zo ongeveer een uur en kwartier voordat wij bij het Eco Resort aankwamen. Bij de eerste de beste chinees heb ik voor mijn gasten een heerlijk biertje gehaald. Ik moest natuurlijk direct laten weten waar de Surinamers trots op zijn! Hun eigen Parbo bier.. Eenmaal aangekomen in het Eco Resort hebben wij even gekletst en daarna gingen wij slapen.

27 april 2012. ’s Ochtends om 8 uur hebben ontbeten. Persoonlijk was ik fan van de tosti’s. Heb elke dag +/- 10 sneetjes brood gegeten. Vandaag was ook de dag dat Remy & Linda Voss in het huwelijksbootje gingen stappen. Helaas was er geen boot aanwezig, maar wel een witte sluierjurk en een mooi pak van Remy met paarse schoenen. Helaas heb ik dit feestje niet kunnen meemaken. Maar ik zeg oprecht: Remy ik ben trots op je!

Ik was de gids voor vandaag. Marian stond al te popelen om weg te gaan. Ik gaf aan dat ze geduldig moest zijn en dat ze veel te zien krijgt. “No Spang” (Rustig). Vandaag zijn we langs mijn huis, pannenkoekenhuis, de palmentuin, zin, de waterkant en Zus & Zo gegaan. Het was behoorlijk warm en zweten dat kan ik ook. Vooral zo’n intensieve wandeling. In de middag bij het pannenkoekenhuis gegeten en gezwommen bij Torarica. Ik heb samen met Janneke heerlijk in de jacuzzi en de sauna gezeten. ’s Avonds heerlijk gegeten bij Zus & Zo. “French Kiss” stond op het menu. Vroeg op bed om de volgende dag uitgerust naar Galibi te gaan.

28 april 2012 en 29 april 2012. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het best vreemd vond dat Janneke bij mij was. Echt wennen. Toen ik sliep werd ik wakker door een lichaam die tegen mij aanging. Ik dacht van huh? Wat is dit? Maar kwam er gauw achter dat het Janneke was. Tja niet gewend hé. ’s Ochtends gingen we vroeg ontbijten en daarna met de bus richting Albina. Van Albina moesten we nog een uur met een bootje naar Galibi. De bootreis was leuk, het regende hard en onze poncho’s kwamen van pas. Helaas waren de poncho’s niet voldoende om jezelf droog te houden en hadden wij dekzeil nodig. Achja dat hielp ook niet. Maar het was leuk. Miloe en Anne hadden toevallig deze reis ook geboekt. Miloe haar ouders gingen mee en Anne haar vriend Job was ook van de partij. Een gezellig uitje dus! De familie Analbers kregen allebei een eigen kamer. Hier hadden wij niet opgerekend, maar daar waren wij wel blij mee. Tegen 5 uur in de avond zijn wij naar de plaatselijke dierentuin gegaan. Ik kon het goed vinden met de vele aapjes (mister Nilsson genoemd). Ook ging onze reisleider samen met Job muziek maken. Om 7 uur gingen wij eten. Het eten was lekker! Om 8 uur was het tijd om weer met de boot richting de zee te varen om de reuze schildpadden te gaan spotten. Het duurde even en daarna gingen wij aan land. Eerst moesten we sporen zoeken. Een paar keer hadden we een spoor gevonden, maar deze schildpad was nog bezig met vinden van het juiste broedplekje. Even later kwamen in aanraking met jachtopzieners, we mochten hier niet komen. Er wordt namelijk eieren gestolen. Wij liepen terug en uiteindelijk hebben wij een schildpad gevonden die aan het broeden was. Hij legde maarliefst 230 eieren. Het was ook een reusachtige schildpad. Mooi om te zien! Indrukwekkend. Daarna zijn we teruggegaan naar het kamp. Even nagekletst met een biertje en een sapje en toen was het tijd om te gaan slapen. 1 uur lagen we op bed.

Ontbijt was super. Na het ontbijt onze spullen gepakt en zijn we met de boot naar Frans-Guyana gegaan. De gevangenis van Pappilon was daar. Er is ook een film daar gemaakt. Ik vond de gevangenis niet zo bijzonder, maar wel leuk om een Frans dorpje te zien in Zuid-Amerika. Daar op het land nog gegeten (hier moest in euro’s worden betaald) en daarna was het weer tijd om terug te gaan naar Paramaribo. ’s Avonds heb ik Benno, Marian & Janneke meegenomen naar mijn vaste restaurant genaamd: Jiji’s. Hier heerlijk pasta, wrap en een steakburger gegeten. Een literfles bier, djogo genoemd, gedronken met paps. Het leuke was dat wij ons eerste drankje gratis kregen, omdat ik hier elke week kom en geregeld met de baas/kok praat.

Van 30 april tot en met 2 mei 2012 zijn wij naar Anaula gegaan. Anaula ligt in het Amazoneregenwoud in het binnenland van Suriname. Ik ben gewend geraakt om naast Janneke te liggen. Heerlijk om weer bij haar te zijn! ’s Ochtends hebben wij weer heerlijk ontbeten met zijn vieren. Om 9 uur vertrokken wij richting Anaula. Eerst zijn wij 3 uur met de bus naar Atjoni gegaan en daarna zijn wij overgestapt op een korjaal welke ons in een uur naar het Anaula Nature Resort bracht.

Hele mooi vaart gehad langs verschillende dorpen. Hier leven de indianen. Blote vrouwen en mannen langs de kant. Heel indrukwekkend. Dit had ik zelf nog niet gezien. Toen we aankwamen bij Anaula was het echt een paradijs. Sjonge jonge wat een luxe. Een zwembad midden in het regenwoud. Eerst heerlijk gegeten onder een veranda met lange tafels. Rijst met kip en groeten stond op het menu. Hier in Suriname eten wordt veel rijst gegeten. En kip ja dat ook.

Daarna kregen wij een lodge (huisje), dit huisje was in twee delen gesplitst. Één kamer voor Benno en Marian en één voor Janneke en Pim. Elk met eigen douche (wel koud, maar dat is normaal in Suriname) en wc. Ook waren de kamers voorzien van een hemelbed met klamboe. Na het inrichten van onze kamer gingen wij met “de groep” naar de stroomversnelling. Even hier afgekoeld en genoten van het mooie weer. Helaas ben ik hier een zonnebril van Janneke kwijt geraakt. ’s Avonds wat gedronken en gechilld bij het zwembad. Daarna gingen we kaaimannen “spotten”. Helaas niet echt wat gezien. Misschien wat ogen, maar het was een romantisch tochtje met veel mooie sterren in de lucht. Daar gingen ik en Janneke maar van genieten! Toen we terug waren nog wat gedronken en daarna was het tijd om heerlijk te gaan slapen.


De volgende dag stonden om 7 uur de thermoskannen onder de veranda op ons te wachten. Benno & Marian hebben nog genoten van een kop koffie voor het huisje. Janneke en ik lagen lekker te slapen. Om 8 uur gingen wij gezamenlijk ontbijten. Na het ontbijt zijn we per korjaal naar het dorpje Nieuw Aurora gegaan. Onze gids was Bernhard, hij was de kapitein van het dorpje. Hij is Christen en heeft twee vrouwen en tien kinderen. Mooi leven, veel mannen waren jaloers op hem! Wij mochten alleen foto’s maken als Bernhard ons toestemming daarvoor gaf. Het was wel een beetje aapjes kijken, maar heel indrukwekkend. Wij maakte kennis met de unieke manier van leven van de lokale bevolking. De kinderen waren vrij. Hiermee ben ik nog op de foto gegaan. Janneke werd gebruikt als model. Toen we terug waren bij het resort zijn we lekker bij het zwembad gaan chillen.

‘s Middags maakten wij een boswandeling en kregen wij uitleg over verschillende bomen. Zo waren er bomen die olie geven, zo waren er bomen die antibiotica geven, bomen met termieten, bomen met lianen en een telefoonboom om mee te praten. Ook waren er verschillende soorten bladeren. Tijdens deze boswandeling hebben we ook nog apen gevoerd. Werkelijk waar ze komen met een noodgang op je af als je een banaan in je hand houdt. Na deze boswandeling regende het kei en keihard.

’s Avonds hadden we nog een cultureel optreden van de lokale bevolking. Lekker op de trommels slaan en muziek maken. De big mamma’s van de keuken gingen nog dansen. Dit was leuk om te zien. Daarna zijn wij gaan slapen.

Ons laatste dagje in het resort Anaula begon met een heerlijk ontbijtje. Veel broodjes en fruit. ’s Ochtends gingen wij weer met “de groep” naar het dorpje, maar daarvoor gingen wij naar het kostgrondje. Hier kregen wij uitleg van Bernhard hoe de mensen omgaan met hun grond en daarvan leven, daarna zijn wij langs een school gegaan. Om half 12 waren we terug bij het resort. Het was tijd om onze spullen te pakken. Daarna wat gegeten en toen zijn we weer met de korjaal naar gegaan Atjoni en vervolgens met de bus naar Paramaribo. ’s Avonds heb ik mijn liefdevolle ouders en vriendin meegenomen naar “de Waag”. Een Italiaans restaurant waar ik ook nog gegeten had. Janneke trakteerde. Een djogo, lasagne en een sorbet gehad. Heerlijk! Na het eten nog bij ’t Vat gezeten en daar wat gedronken. Ik heb Janneke het casino van Torarica nog laten zien en daarna zijn wij gaan slapen.

Donderdag 3 mei 2012 stonden wij om half 9 op en om 9 uur gingen wij ontbijten. Na het ontbijt ging ik met Janneke het wasgoed ophangen en de fiets ophalen. Benno kon wel een fiets gebruik vond ik. Achteraf gezien was Benno topfit en kon hij het allemaal goed bijhouden. Wij zijn naar het kathedraal geweest en daarna bij mijn kantoor langsgegaan. Janneke werd goed bekeken. Al mijn collega’s waren stil. Grappig om te zien. Na dit bezoekje was het tijd om de binnenstad van Paramaribo te bewonderen. Vele zaakjes binnengelopen en diverse souvenirs gekocht. Bijvoorbeeld een mooie hangmat voor onze veranda. Ook ergens op een mooie locatie gezeten waar we naar mensen konden kijken. Met volle tassen gingen we naar huis, eenmaal aangekomen bij Eco Resort waren we uitgeput.

Ik ben met Janneke gaan zwemmen bij Torarica. Het was 3 uur in de middag. Benno & Marian zijn achtergebleven bij ons hotel. Lekker lezen en luieren. ’s Avonds zijn wij gaan eten bij Dok 204. Dit adres hebben wij uit een boekje gehaald. Hier heb ik zelf ook niet gegeten. We moesten er met de taxi heen. Het was druk en heb verschillende taxichauffeurs gebeld. Wij hebben lekker gegeten, maar het was ontzettend duur.
Dok 204 ligt in Noord- Paramaribo en daar zijn allemaal dikke villa’s. Ik heb de taxi weer opgebeld en hij bracht ons ’s avonds thuis. Ik was niet met de beste heer eens over de prijs. Belachelijk! Maargoed we zijn naar een duur restaurant geweest en zitten in een hotel. Ik wil deze beste heer nooit meer zien.

Vrijdag 4 mei 2012, de laatste dag van mijn dierbare bezoekers uit Nederland. Benno & Marian zijn naar Fort Zeelandia gegaan. Ik heb met Janneke de brommer opgehaald. Wij zijn meer souvenirs gaan kopen. Onder andere I Love Su shirtjes. Ook hebben wij nog even door Paramaribo gereden met de brommer. Daarna de spullen ingepakt. ’s Middags zijn we wat gaan eten bij het pannenkoekenhuis en daar kreeg ik van Marian een schrift waar ze alle dagen in heeft beschreven. Ik kan jullie zeggen dat is veel uitgebreider dan hoe ik het verwoord. Ik vond het heel lief van haar! Na het lekkere eten zijn we gaan zwemmen bij het hotel. Ik was druk met het in orde maken van alle foto’s overzetten naar cd’s. Ik wou graag namelijk een back- up hebben. Gelukkig is het allemaal gelukt. Om 10 over 5 was tijd dat Benno, Marian en Janneke van mij afscheid moesten nemen. Wij hebben hele leuke dagen gehad.
Ik vond het super!

Daarna was het wel even omschakelen en moest het “gewonen leven” weer beginnen. Daarom ben ik met Robin naar de chinees gegaan om Djogo’s te gaan halen. (literfles bier). Nog wel veel contact gehad met Janneke via facebook. Ze had internet op het vliegveld. ’s avonds kwamen Anne, Sander en Miloe met haar ouders. Wij zijn ook nog uitgeweest en zijn naar ’t Vat en Touché gegaan. Het was gezellig.

Zaterdag 5 mei 2012 was ik compleet uitgeteld. Ik was moe en had last van de keel. Ook raar dat Janneke en mijn ouders niet meer bij waren. Had er eventjes moeilijk mee. Het was niet erg mooi weer, daarom de hele dag in de hangmat gelegen en verder niks gedaan. Wel even naar de supermarkt gereden met de brommer om een doos kaassoufflés te halen met stokbrood. Lekker!

Zondag werd ik vroeg wakker. Allereerst wou ik naar de kapper, maar die was dicht. Tja Zondag hé. Toen maar wat huishoudelijke dingen gedaan en daarna ben ik naar Fort Zeelandia gegaan. Om half 11 was er een gratis rondleiding. Wel entree betalen voor het museum. Heel interessant! Toen ik thuis kwam heb ik mijn huisbazin voor de laatste maand huur betaald. ’s Middags ben ik met Robin, Anne & Miloe gaan zwemmen bij Krasnapolsky. Dit is een hotel midden in de stad. Voor 10 euro konden we een hapje eten, één drankje en gebruik maken van het zwembad. Heel relaxed. ’s Avonds uit eten geweest bij het pannenkoekenhuis met de ouders van Miloe. Haar ouders vertrokken de volgende dag. Wij hadden de vader van Miloe een Parbo bierglas overhandigd. De ouders van Miloe trakteerde ons op het etentje. Aardig!

Maandag 7 mei 2012, is het weer tijd om aan de bak te gaan. Vandaag vroeg opgestaan en naar het werk gegaan. Het was een “gewone” werkdag. Veel verschillende administratieve werkzaamheden gedaan. Morgen de jaarrekening van een handelsonderneming. Vanavond ben ik naar de kapper gegaan twee straten verderop. Ze keken mij wel eerst aan en dachten wel van wat doet een blanke hier. Maar het was hartstikke gezellig! Mijn kapper was wel een beetje scheel maargoed ik ben tevreden. Kreeg zelfs een cola aangeboden. Ook heb ik vriendelijk verzocht of ze foto’s wouden maken en dat deden ze maar al te graag! Ik heb ze beloofd om de foto’s te laten afdrukken en dat ze een exemplaar krijgen. Nouja dat wouden ze zelf graag.
Eigenlijk koste de knipbeurt en tondeuse werk 15 SRD (4 euro), maar ik ging akkoord met 20 SRD (5 euro). De rest van de avond ben ik bezig geweest met dit verhaaltje.

Ik heb nog één maand te gaan in Suriname. Ik zal jullie nog maarliefst één maand op de hoogte houden via deze manier! En daarom zal ik jullie ook beloven dat ik nog met volle teugen ga genieten!
Geniet van de foto’s..