Update vanaf Zuid- Amerika! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Pim Analbers - WaarBenJij.nu Update vanaf Zuid- Amerika! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Pim Analbers - WaarBenJij.nu

Update vanaf Zuid- Amerika!

Door: pimanalbers

Blijf op de hoogte en volg Pim

22 Mei 2012 | Suriname, Paramaribo

Twee weken geleden nadat mijn ouders en vriendin het land weer hadden verlaten moest ik weer hard aan de bak voor stage. Elke dag van 7 uur tot kwart over 3 werken. Werken bestaat uit alle ingrediënten die nodig zijn om een jaarrekening te maken. Ook ga ik naar de klant voor de administratie/controle. Na het werk is het belangrijk om te genieten van de tijd dat ik hier ben. En dat doe ik daarom met veel plezier. ’s Avonds op het balkon chillen of ergens zwemmen of bioscoop met Robin Beukema is iets wat vaak gebeurd. Ook heerlijk buiten de deur eten met Anne Horck en Miloe Bazen hoort ook bij mijn week/weekend invulling.

Het weekend van 11 tot 13 mei begon op vrijdag met een frisse duik bij “Zin”. ’s Avonds zijn wij naar Anne en Miloe gegaan. Anne is 21 geworden en dit moest natuurlijk gevierd worden. De biertjes en champagne vlogen de lucht in! Een drankspelletje met Surinaamse rum, Borgoe, was een feit. Daarna zijn wij naar Touché gegaan. Hier tot de latere uurtjes geweest en daarna naar huis gegaan. Wij sliepen bij Anne en Miloe. Robin sliep met Miloe op de logeerkamer en ik in Miloe haar kamer. Toen we thuis kwamen heb ik nog lekker met Janneke geskyped. Het was denk ik 5 uur en Nederlandse tijd is dat 10 uur. Helaas was ik zo vermoeid dat ik in slaap viel tijdens het skypen. Ik had alwel “doei” gezegd, maar het was te laat. De volgende dag werd ik wakker en het licht stond nog aan. Mijn ipod lag onder mijn buik. Toen ik wakker werd heb ik Robin wakker gemaakt.
Wij moesten weer naar huis. Om 1 uur hadden wij een afspraak met Niquil, een Surinaamse jongen, om naar Colakreek te gaan. Ik trapte de brommer aan en Robin nam plaats achterop de brommer. Haastige spoed is zelden goed zeggen ze wel. Wij reden lekker op de hoofdweg en hier in Suriname heb je stoplichten die aftellen. Hij ging van 9,8,7,6,5,4,3…. en ik kwam aanrijden en wij zeiden: “We rijden door oke”. Nouja ze gezegd zo gedaan. Door rood. Stond meneer de politieagent net voor de stoplichten en op het moment dat wij het rode licht gepasseerd hadden zagen wij deze jongeheer staan. Jahoor even later werden wij aan de kant gezet. Ik en Robin moesten lachen en dachten ai aai aaai wat zullen we krijgen. De politieagent vroeg waarom wij door rond reden en vroeg om onze papieren. Hierop gaven wij netjes antwoord dat onze “taxi” op ons wacht en de papieren waren in orde. De politieagent zei: “volgende keer niet doen!”. Oke meneer en we konden onze reis weer vervolgen. Jaja zo gaat dat hier. Ook heb je geen rijbewijs nodig voor een brommer.

Niquil stond ons al op te wachten toen wij thuis aankwamen. Wij, Robin en ik, hebben onze spullen gepakt (hangmat en kleren) en stapten in de auto. Eerst Miloe en Anne opgehaald en daarna nog bij Niquil zijn huis langsgegaan. Best een mooi huis voor Surinaamse begrippen! Het was ongeveer een uur rijden en toen kwamen wij aan in Colakreek. Daarvoor nog de koelbox gevuld met bier en fris. Heerlijk gezwommen en ’s avonds wat gegeten bij een plaatselijke tent die rotti verkocht. Na het eten hebben wij onze hangmatten opgehangen en bij het kampvuurtje biertjes gedronken en al onze levenservaring verteld.

Zondag 13 mei werd ik heerlijk in mijn hangmatje wakker onder de bomen. Ik dacht ik ga heerlijk onder de bomen slapen. Achteraf geluk gehad dat het niet heeft geregend. Niet eens aangedacht moet ik eerlijk toegeven. Tot 3 uur in de middag hebben wij nog gezwommen en gechilld bij Colakreek. Toen wij naar huis reden moesten wij onderweg nog een bandje verwisselen, maar dat was zo gebeurd.

Wij reden het erf op en ik constateerde gelijk dat mijn fiets weg was. “Hmm raar ik had hem toch achter de brommer gezet? En Robin jou’n fiets staat er nog gewoon voor en niet op slot. Ja maar die van mij was ook niet op slot. Ach onze huisbazin heeft hem geleend”. Ik heb gelijk toen ik thuis kwam moeders gebeld. Het was tenslotte Moederdag! Daarna ben ik gaan kijken wat er met mijn fiets aan de hand was. Shit eeh hij is gewoon gestolen! De buurvrouw kon mij vertellen dat er “rovers” waren geweest. Ze wouden bij haar inbreken, maar dat lukte niet. Ze wouden toen een wasmachine meenemen die buitenstond, maar nee dat was te zwaar. Dan maar een paar schoenen van de kinderen.. Vervolgens gingen ze het erf op van ons. Eerst geprobeerd het achterlicht van de huisbazin eraf te halen, maar nee die knapte kapot. Daarna is de “rover” zijn weg vervolgd. Hij moest nu een keuze maken tussen twee fietsen. Blijkbaar was mijn fiets aantrekkelijker en heeft hij deze gekozen en is hij op zijn dooie gemakje weggefietst. Waarom hij ook niet Robin zijn fiets mee heeft genomen is een goede vraag? En waarom geen kleren meegenomen die op de waslijn hingen? Mja pech voor mij dus. Het zal vast en zeker een junkie zijn. Mijn huisbazin waar ik het financiële gedeelte mee regel was naar Trinidad. Dus even wachten wat de consequenties voor mij zijn. Nu maar in het vervolg alles op slot doen. En vanaf nu tot het eind dat ik hier ben alles doen met de brommer.. Voornamelijk elke dag naar het werk.

De dagen daarna ben ik weer elke dag gaan stage lopen. Woensdag 16 mei was mijn huisbazin weer thuis. Ze kwam bij mij en Robin op het balkon. Gelijk kwam ze aankondigen dat ik mijn borg kwijt ben. Daar gaat mijn 100 euro. Zeer jammer. De volgende dag heb ik aangifte gedaan. Ook een leuke ervaring. Ik kwam binnen op het politiebureau en ik vroeg zei dat ik aangifte moest doen. De beste meneer zei kan je bewijzen dat die fiets van jou is. Ik ja hij is van mij. Heb je koopbewijs? Nee zei ik. Nou dan kan het niet. Daar nam ik geen genoegen mee en naar een hele discussie moest ik naar een andere kamer en heb ik de situatie uitgelegd aan vermoedelijk de hoofdchef. Nu mocht ik wel aangifte doen.

Vrijdag 18 mei heb ik samen met mijn baas en een andere collega uitnodigingen verstuurd naar mede collega’s om gezellig wat te gaan drinken. Ik heb drie djogo’s gehaald en die hebben wij gedronken op het balkon van het kantoor. In totaal waren wij met zijn zevenen van de +/- 35. Vervolgens zijn wij naar de kroeg gegaan waar mijn baas eigenaar van is (Orange Blue Bar). Hier hebben wij wat gegeten en gedronken. Heel gezellig! Uiteindelijk was ik de laatste die overbleef en besloot ik ook maar naar huis te gaan. Toen ik thuis kwam was het 11 uur. Robin, Miloe en Anne zaten gezellig wat te drinken op het balkon. Ik heb eerst nog bij hun gezeten en daarna toen hun naar Touché gingen ben ik gaan slapen. Op je hoogtepunt moet je stoppen!

Zaterdag 19 mei stond alles in het teken van de champions league wedstrijd Bayern München – Chelsea. Ik heb nog een gokje gewaagd en Robin ook. Helaas heeft Bayern verloren van Chelsea. Ja Robben schiet hem er dan ook gewoon keihard erin.. Balen!

Sander, een vriend van ons, hoorde van een gids van hem dat je ergens waar ik en Robin wonen lekker kan eten. Wij waren benieuwd en zijn naar deze tent gegaan. Dit was “Chinese Hot Pot”. Als je er langs fiets wordt je niet bepaald aangetrokken om hier te gaan eten, maargoed. Doen maar dan. Wij konden helaas geen Chinees dus de bestelling doorgeven was al vermakelijk. Het eten was redelijk. Wij kregen een pot met aan de ene kant pittige bouillon en de andere kant iets minder pittig. Daar moesten wij onze eten in klaarmaken. Het eten was zoals ik eerder aangaf redelijk. Ook broeide het ontzettend hard en zag je op al onze gezichten de zweetdruppels naar beneden glijden. Tot slot kwam ik met het idee om een heerlijk nagerechtje te nemen op een terrasje. Heerlijk een dame blanche genomen en weer bijgekomen van de warmte. Om de avond compleet te maken zijn wij met zijn allen naar de bioscoop geweest. De film begon om kwart over 12. Het was lastig om onze ogen open te houden. Maar de film was leuk. Ik heb weer eens aan mijn engels gewerkt, er is namelijk geen ondertiteling aanwezig!

Zondag 20 mei was het geen mooie dag. Het regende de hele dag. Als je de regen ziet wordt je niet gestimuleerd om naar buiten te gaan. Regenseizoen is aangebroken! Uiteindelijk hebben ik en Robin met Miloe en Anne afgesproken in het centrum wanneer de regen was opgehouden. Het centrum was helemaal uitgestorven en wij vroegen ons waar de lokale bevolking gebleven was. Dan maar een drankje gedaan op een toplocatie en daar ook nog heerlijk een pasta gegeten in combinatie met een salade en patatjes. Daarna was het tijd om thuis nog even te chillen en te gaan slapen.

Maandag was het weer tijd om stage te gaan lopen. Ik heb nog 7 stagedagen te gaan. Dus de afronding van mijn stage is iets waar ik mij nu mee bezig hou. Vrijdag 18 mei heb ik samen met mijn baas alle formulieren omtrent mijn stage ingevuld. Ik ga tot donderdag stage lopen en vrijdag ga ik mijn stageverslag, feedbackrapportage en voortgangsrapportage maken.

Aankomend weekend blijf ik vermoedelijk in Paramaribo. De Suriprofs gaan hier voetballen tegen Vitesse op zondag. Daar willen wij bij zijn!

Volgende week ga ik tot woensdag stage lopen. Ik ga een heerlijk taartje kopen en wat frisdrank en dan afscheid nemen van mijn collega’s. Daarna ga ik met Robin nog leuke dingen doen. Maar wat dat is, is nog de vraag? Ook een vriend van Robin komt volgende week dinsdag..

Over twee weken, dinsdag 5 juni stap ik om kwart voor 6 in de vliegtuig naar huis.

Dus voor nu, genieten van de dagen die er nog zijn!


  • 22 Mei 2012 - 09:52

    Harrie & Truus:

    We hebben weer genoten van je verhaal, en natuurlijk de foto's.We hopen dat de regen toch nog een beetje uit blijft zodat je de laatste vrije dagen nog even kan genieten.
    liefs Harrie en Truus

  • 22 Mei 2012 - 21:27

    Pim Analbers:

    Haha mooi zo! Daar doe ik het voor. Vandaag heeft het in de middag veel geregend. Nu 's avonds is het droog. Tot over twee weken.. Groetjes Pim

  • 23 Mei 2012 - 12:58

    Monique:

    Hoi Pim, ik zie wel dat je weer een goede balans weet te vinden tussen het serieuze stage-werk en lekker chillen met je nieuwe vrienden. Geniet nog even van deze speciale tijd, voordat je weer naar huis komt.
    Liefs, Monique en Wim

  • 23 Mei 2012 - 20:00

    Pim Analbers:

    Dankje Monique en Wim.
    Ik zal zeker nog even genieten..
    Tot binnenkort!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Pim

Actief sinds 06 Feb. 2012
Verslag gelezen: 612
Totaal aantal bezoekers 46737

Voorgaande reizen:

07 Februari 2012 - 06 Juni 2012

Stage lopen in Paramaribo

Landen bezocht: